تزریق پی آر پی روشی طبیعی است که با استفاده از اجزای خون خود بیمار برای تحریک و نوسازی بافت های آسیب دیده در مناطق صورت، گردن، سر و سینه، دست ها و بدن مورد استفاده قرار می گیرد. چند سی سی از خون بیمار گرفته می شود و با استفاده از کیت های خاص، غلظت پلاکت را به ۳ تا ۵ برابر مقدار اولیه خواهند رساند. PRP یک روش نسبتا نوین و بنیادین سلول های درمانی در علم پزشکی است که از اوایل دهه ۹۰ میلادی در رشته های مختلف پزشکی مانند علم و جراحی زیبایی، فک و صورت جراحی قلب، ارتوپدی و … مورد استفاده قرار می گیرد.

پلاکت های موجود در پی آر پی حاوی عوامل رشد بافتی (Growth Factor) هستند که می توانند عامل اصلی در فرایند ترمیم و بازسازی بافت ها را به بدن ارائه نمایند. این عوامل سبب رشد، تکثیر و تمایز سلول های مختلف پوستی و بافتی شده و منجر به افزایش کلاژن، الاستین، ماده بین سلولی و تولید رگ های جدید می شوند.

در نهایت سلول های بنیادی به سلول های بافت آسیب دیده تبدیل می شوند. این فرایند توسط مواد ترشح شده از پلاکت ها هدایت شده و موجب ترمیم بافت آسیب دیده می شود. پلاکت ها دارای ظاهری کروی شکل هستند که از ریز شدن سیتوپلاسم سلول های مگاکارپوسیت در مغز استخوان به وجود می آید.

پلاکت های خون باعث می شود زمانی که آسیبی به بافت ها وارد می شود از خونریزی رگ ها جلوگیری کرده و با به وجود آوردن پلاک پلاکتی و با ترشح پروتئین های خاص بافت را ترمیم کند. با این فرآیندی که انجام می گیرد بافت ها بازسازی می شوند.

برای درمان درد با پی آر پی پلاکت ها همراه با مواد موثر دیگر در بازسازی بافت ها ترکیب می شود و در داخل سرنگ های مخصوص ریخته می شود و بعد از تزریق بافت تحریک شده و ترمیم آغاز می شود. PRP یک فراورده خونی به معنای پلاسمای غنی از پلاکت است که طی یک فرایند جداسازی از خون تازه و لخته نشده تهیه می گردد.